Gisteren nog fysiek op mijn werkplek in de Hengelose Gieterij. Vandaag thuis in Almelo, achter mijn PC. Alle applicaties, functionaliteiten en bestanden binnen handbereik. De ICT-dienst heeft het allemaal goed voor mekaar – reuze handig. In de huidige situatie is het een zegen dat we hierover beschikken. De scepsis ten aanzien ten aanzien van allerlei ICT-ontwikkelingen – ook in het onderwijs – zet ik even in de koelkast. Sceptisch van nature kom ik daar later wel weer op terug.

Met mijn collega’s heb ik afgesproken dat we elkaar elke werkdag middels videoconference treffen om gezamenlijk de dag te beginnen – een soort ochtendappel. Vanochtend een start gemaakt en technisch werkte het perfect. Goed om elkaar zo te treffen. Ik heb een vaag vermoeden dat we de komende tijd gebaat zijn bij een wat kunstmatig opgelegde structuur. Zeker wanneer deze ongewone noodsituatie langer gaat duren, hetgeen in de verwachting ligt.

In het normale leven heb ik een goede mogelijkheid om elke werkdag fris te beginnen. Omstreeks kwart over zeven spring ik op mijn fiets. Weer en geen weer. Het is een e-bike, dus echt zweten hoeft niet. Met regen een regenpak aan en bij tegenwind de elektrische ondersteuning een standje hoger. En dan heerlijk door de Loolee richting Hertme tuffen. De hazen vertonen zich weer en laatst ook de drie reeën bij het Dikkersbosje.

Maar nu? Tja, ik kan op de fiets springen en een rondje rijden. Vanochtend ben ik bijtijds naar Albert Heijn gereden. De winkel was net open en daar kwamen me al enkele winkelwagens volgepakt met brood tegemoet. Ik ging voor melk, en ook voor WC-papier. In de consternatie zij we helemaal vergeten te hamsteren; we hebben nog maar twee rollen. Helaas was het schap van de WC-rollen leeg. En ook het schap van de keukenrollen, op één enkele superdikke voordeelrol na. Meteen confisqueren, dat kostbare papier.

Thuisgekomen voerde ik een geweldig plan uit, door de rol in tweeën te zagen. Kortom, in plaats van één superdikke keukenrol zou ik de trotse bezitter worden van twee superdikke WC-rollen. Het eindresultaat bestond uit twee aan flarden gezaagde papierhompen en een berg witte sneeuw van papierzaagsel. Lekker zacht weliswaar, maar ongeschikt voor de stoelgang. Nu broed ik al weer op een ander plannetje, namelijk het recyclen van gebruikt WC-papier. De beste oplossing voor dit probleem is evenwel de aanschaf van een toilet, zoals ze in Istanbul gebruiken, met zo’n bidet.